yollarda (czech version)

brno'dan prag'a doğru giderken...

şuursuz taraftar

bizimkiler buradayken en zoru tabi ki serhat'ı eğlendirebilmekti. elimizdeki kısıtlı imkanlarla üzerime düşeni yaptım tabi. ama bana serhat'ın zamanı nasıl geçirmek istediğine dair üretkenliği pek işime yaradı, onu da itiraf etmem gerekiyor. yine de bu üretkenliğin genellikle şöyle bir sonucu var: yapılacak tüm aktivite diğer insanları da kapsıyor, asla ve asla serhat'ın sadece kendisini kapsamıyor. bir çok şeyin üstesinden kolaylıkla gelmesini sağlayan sosyal becerileri bizim de iki unutulmaz gece geçirmemizi sağladı. serhat'ımın uğruna maaile taraftar olduk...

forza tekel!!

tekel direnişinin aldığı desteği anlatabilmek için sadece bunun tribünlerdekilere yansımasına bakmak yetecek aslında. hani hep "futbola siyaset bulaştırmayın" diye garip bir söylem vardır ya, hani siyasetin zaten futbola ölümüne bulaştığını farkedemeyen hatta gizleyen söylem, bir hayli rahatsız bu gidişattan. önce basit bir önermeyle başlamak gerekiyor: 'bir toplumsal eylem tribünlerin çoğundan destek alıyorsa, o eylem sonuna dek gider'.


tekel direnişinde de durum farklı olmadı. daha önce de farklı taraftar gruplarının siyasi mesajlar veren sloganlarına, pankartlarına, eylemde arzı endam edişlerine şahit olmuştur bu gözler. bunun belki en açığa çıkan örnekleri -şimdiye dek- tezkere meselesinde ve filistin meselesinde sergilenmişti. ne mutlu ki (bazı) taraftar grupları tekel direnişine de aktif destek veriyorlar.

beşiktaş 0-1 ManU

mecidiyeköy'den arnavutköy'e gitmek için ayrıldım. normal otobüs güzergahını takip ederek gitmekti düşüncem. ama beceremedim. daha doğrusu sabırsızlığımın kurbanı oldum. aha bu sokak güzelmiş diyerek girdiğim yer beni çıkmaza soktu. vadiden aşağı salınmaya başladım. görecek hiçbir şey yoktu. ama benim de indiğim yokuşu tekrar çıkmaya enerjim yoktu...