iyi ki evimiz yüksekte. güzel ankaramızı bu sayede takdir edebiliyoruz. ne güzel bir coğrafya! ne dehşetengiz bir yaşam! her gün bin kere şükür edilir mi burada yaşama şansına sahip olduğu için bir insan? allah'ın sevdiği kullarıymışız. ne yaptık ki biz bu ödülü hak edecek? ama her gün şaşırtmaca, her gün yeni bir ferahlama, yenilenme, yaşam sevinci hissetme. refreshing diyorum daha iyi anlaşılsın diye. bunlar yetmezmiş gibi atmosferik hadiseler de bonus olarak gelmesin mi arada bir. önce takdir ettim, sonra belgeledim..
tolgacan'ın blogunda geçen sene güzel bir başlık vardı "daha da yağmaz dedik, yine yağdı, önünü alamadık" diye. geçtiğimiz senenin en güzel tarifiydi işte bu. arabaların mahsur kalması, bizim sokağın yokuşunda patinaj yaparken çıkardıkları hoş ses, her an kalça kemiğinin kırılma tehlikesi ve de bela soğuk. şimdi bakıyorum da keşke adam gibi kar fotoğrafları çekebilseymişim keşke. bu seneye kaldı artık. ama bundan geçen seneki gibi (geçen seneki kadar) kar istediğim sonucu çıkmasın. tamam yağsın, güzel. güzel ankara'ma tek yakışan şey, tüm griliğin üstünü kapattığı için. ama çok yağmasın. mesela yollar kapanmasın. bir yerlere de gidip keyfini çıkarabilelim karın. hazırız artık.
keşke önce bir sonbaharı kutlasaydık!
2 yorum:
sabah sabah yüzüme bir gülümseme yayıldı, silemiyorum. darısı ankaralı olmayanların başına.
gül sen gül :)
Yorum Gönder