ramazan bayramında istanbul'da sergicibaşı olduğum için gidemediğimiz salihli'ye 2 hafta gecikmeli olsa da gidebildik ilkay'la. özlemişim herkesi..
aslında bu fotoları buraya koyup koymama konusunda tereddütler de yaşadım. çünkü çektiklerimiz klasik aile fotoğraflarının ötesine pek geçememiş ne yazık ki. olsun! bu blogda bizimkilere dair bir başlangıç da yapmak gerekiyor (gerçi teyzemle bir giriş yapmıştım ya!) -malum önümüzde kurban bayramı var. bu da demek oluyor ki güzel güzel fotolar gelecek ileride. bunlar ısınma turları olsun :)
serhat'ım !!!
annem !!
ve bu da ailemiz en yeni üyelerinden biri... muhtemeldir ki bu onun ilk çekilen fotoğraflarından biri. gerçi her evde dijital makine varken pek de olası değil ya. neyse. efendim beyimizin ellerindekiler çoraptır! ama ağlaması o yüzden değildir. kırkı çıkmamış bebek ağlar haliyle, herhalde (?).
işte bu benim şaheserim diyerek, övünerek bakan teyzem :)
pazar sabah mustafa dayım ve asiye yengemin evinde kahvaltıda... (ellerine sağlık yenge)
bizim sinan!
ben bu dünyalar güzeli yiğenimin fotoğrafını adam gibi neden çekmemişim diye hayıflandım bol bol.. nasip bir sonraki sefereymiş....
ilkay ve serhat fotoğraf makinesinin çantasını keşfe çıkmışlarken...
ablamın en doğal hali; her zamanki hali; yani gülerken ki hali... çeken tuba!!!
tubacığım hemen kaptı fotoğraf çekme meselesini. bu da onun şaheserlerinden...
anne beni azıcık okşasana çağrımın karşılığı sıkılan siyah noktalar ve ortadakilere bir hayli rezil olmam! çeken ilkay...
ilkay'la hem salçaları kontrol etmek için hem de bizim apartmanın çatısından salihli aurasını keşfetmek için çıktığımız yerde...3-4 eki 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder